در این گزارش نگاهی به سریالهای پلیسی ایرانی انداختهایم.
به گزارش آیفیلم، در سالهای اخیر تلویزیون اشتیاق زیادی برای تولید و ساخت مجموعههای پلیسی نشان داده است، مجموعههایی که تعداد آثار موفق آن شمار انگشتان دست هم نمیرسد. ژانر پلیسی بدون شک از پرطرفدارترین گونههای آثار سینمایی و تلویزیونی است که در همه جای دنیا طرفداران زیادی دارد. روحیه ماجراجویانه ما ایرانیها نیز ما را در زمزه مخاطبان پر و پا قرص این آثار قرار میدهد.
نگاهی به تاریخچه سریالهای پلیسی ایرانی
نگاهی به تاریخچه سریالهای پلیسی ایرانی(۲)
در این گزارش به بهانه پخش سریال «گشت ویژه» از شبکه آیفیلم نگاهی به سریالهای ساخته شده در ژانر پلیسی میاندازیم:
خواب و بیدار (سال 81)
یکی از متفاوت ترین سریالهای پلیسی که اوایل دهه 80 روی آنتن رفت «خواب و بیدار» بود، سریالی که در زمان پخش به خاطر محبوب شدن یکی از بازیگران نقش منفیاش به «ناتاشا» معروف شده بود. مهدی فخیمزاده که پیش از ساخت این سریال چند مجموعه تاریخی را مقابل دوربین برده بود، در سال 80 تصمیم به ساخت مجموعهای پلیسی برای تلویزیون گرفت. سریالی که هم رمزآلود بود، هم حضور نیروهای پلیس و تقابلشان با خلاف کاران پررنگ بود و هم از صحنههای اکشن بیبهره نبود. یکی دیگر از عوامل مورد توجه قرار گرفتن این سریال حضور زنان در نقشهای مختلف بود.
فخیمزاده در این سریال علاوه بر استفاده از چند بازیگر به عنوان پلیسهای قصه، نقش اصلی و خلافکار قصه، ناتاشا را هم به رویا نونهالی سپرد، کاری که شاید در آن دوران ساختارشکنی محسوب میشد. همه این عوامل دست به دست هم داد تا بعد از چند سال بیرونقی تلویزیون در پخش یک سریال پلیسی خوب این اثر مهدی فخیمزاده لقب یکی از محبوبترین مجموعههای پلیسی را به خود اختصاص دهد. رویا نونهالی، مهدی فخیمزاده، دانیال حکیمی، لادن طباطبائی، لیلا برخورداری و ... از بازیگران این سریال بودند.
کلانتر (سال 82)
محسن شامحمدی دو سال بعد از «تصمیم نهایی» سراغ یک اثر پلیسی جدید رفت و بخش اول «کلانتر» را جلوی دوربین برد. ایرج نوذری در قامت یک افسر کارکشته پلیس در «کلانتر» ظاهر شد و ماجراهای پلیسی این سریال را به همراه بازیگران دیگری چون بابک نوری، آناهیتا همتی، کیوان محمود نژاد، پویا امینی و ... رقم زد. «کلانتر» در بخش اول موفقیت نسبتا خوبی به دست آورد و به لحاظ ساختار هم از از دو بخش دیگر قویتر بود. اما در بخش دوم و البته بیشتر از همه سوم هم از لحاظ فیلمنامه و هم ساختار و حتی انتخاب بازیگران افت پیدا کرد و طبیعی بود که دیگر مخاطب بخش اول را هم نداشته باشد.
ایرج نوذری که در دو بخش اول و دوم نقش افسر پلیس را ایفا کرده بود در فصل سوم حضور نداشت و همین برای مخاطبانی که به دیدن او به عنوان کلانتر قصه عادت کرده بودند نکتهای منفی به شمار میرفت. شامحمدی پنج سال بعد از بخش اول یعنی در سال 87 فصل سوم سریال را کارگردانی کرد.
حس سوم (سال 84)
مهدی فخیمزاده حدود سه سال بعد از «خواب و بیدار» تصمیم به ساخت سریال پلیسی دیگری گرفت؛ مجموعهای که خیلیها در ابتدای پخشاش فکر میکردند میتواند خاطره خوب «خواب و بیدار» را برایشان زنده کند. اما «حس سوم» ساخته جدید فخیمزاده هم به لحاظ قصه و هم ساختار فاصله زیادی با اولین اثر ساخته شده این کارگردان در ژانر پلیسی داشت.
«حس سوم» روایت قصه فانتزی یک زن با حس بویای خاص (با بازی نسرین مقانلو) شاید برای مخاطب عادی تلویزیون جذاب میآمد، اما روایت این اثر هیچ وقت نتوانست طرفداران جدی ژانر پلیسی را راضی نگه دارد. فخیمزاده در سالهای بعد نیز چند اثر در ژانر پلیسی ساخت»، «بيصدا فريادكن» و «ساختمان 85» از جمله این آثار بودند که به جرات میتوان گفت هیچکدام نتوانستند موفقیت اولین کار این کارگردان در این زمینه را تکرار کنند.
کاراگاهان (سال 87)
حمید لبخنده با ساخت سریال تلویزیونی «کاراگاهان»، یک اثر ناموفق را در ژانر پلیسی به نام خودش ثبت کرد. او سال 87 این سریال را کارگردانی کرد، سریالی که در آن چند افسر پلیس پیگیر پروندههای جنایی و پلیسی میشدند، اما نوع قصههایی که در این مجموعه روایت میشد چندان مورد توجه مخاطب قرار نگرفت و این سریال را در زمان پخش مثل برخی دیگر از آثار ساخته شده در این ژانر با شکست رو به رو کرد.
لبخنده در این سریال از حضور بازیگرانی چون مهدی هاشمی و اکبر زنجانپور بهره برد، اما حتی سوابق درخشان آنها در بازی نیز نتوانست این سریال را نجات دهد. شکت سریالهایی از این دست که صرفا با دستمایه قرار دادن داستانی به اصطلاح میخواهند نام مجموعهای پلیسی-معمایی را با خود یدک بکشند ما را به این واقیعت نزدیک کرد که علاوه بر اینکه باید ملزومات ساخت یک اثر قابل قبول فراهم شود ساخت کار خوب نیز باید به اهل فن سپرده شود تا نتیجه خوبی را شاهد باشیم.
ه خ/ ص گ